Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.
Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)
Wojna się skończyła i cały świat się przewrócił do góry nogami W każdym razie dla mnie
Ur. 6 października 1929 w miejscowości Podgórze jako szóste dziecko
Jej ojciec był górnikiem
W latach 1938-1945 chodziła do niemieckiej szkoły powszechnej w Wałbrzychu
Po 1945 roku pracowała krótko w wałbrzyskiej przędzalni
Rok później poznała swojego męża, który był w 1946 roku milicjantem w Wałbrzychu
Dopiero w 1953 r. udało im się wziać ślub
Uniknęła dwukrotnie wysiedlenia do Niemiec
Jest zaangażowana w działalność Niemieckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego w Wałbrzychu
Ingetraut Tabaka. Ur. 6 października 1929 w miejscowości Podgórze (niem. Dittersbach; obecnie dzielnica Wałbrzycha). Jej ojciec był górnikiem. Dziadek ze strony mamy zmarł dosyć wcześnie i mama Ingetraut Tabaka - Anna Berta Werne (z domu Wagner, ur. w 1983 roku w Seitendorf, obecnie Poniatów, dzielnica Wałbrzycha), musiała pracować na kolei, a po ślubie z Carlem Juliusz Werne (ur. 1888 roku w Weissstein, dziś Biały Kamień, dzielnica Wałbrzycha), który miał miejsce 25 października 1918, przez krótki czas w fabryce porcelany. Carl Werne służył w armii niemieckiej w czasie I wojny światowej, ale nie brał udział w bezpośrednich walkach (stacjonował m.in. w Wilnie). Ingetraut Tabaka urodziła się jako szóste dziecko. Jej najstarszy brat - Heinrich, urodził się w 1919 roku. Dwoje jej braci umarło tuż po urodzeniu. Jej rodzeństwo było silnie dotknięte przez II wojnę światową. Jeden z jej braci - Walter, zaginął w Stalingradzie. Heinrich, który był saperem z jednostki wojskowej stacjonującej w Świdnicy, został wojennym kaleką - miał amputowaną rękę. Inny z braci dostał się do niewoli sowieckiej w kotle stalingradzkim, z której powrócił w 1949 roku, ale już do Niemiec zachodnich.
Ingetraut Tabaka w latach 1938–1945 chodziła do niemieckiej szkoły powszechnej w Wałbrzychu. Po 1945 roku pracowała krótko w wałbrzyskiej przędzalni. Rok później poznała swojego męża, który był w 1946 roku milicjantem w Wałbrzychu. Z tego powodu, a także z powodu narodowości Ingetraut Tabaka, długo nie mogli wziąć ślubu. Udało się to dopiero w 1953 roku. Uniknęła dwukrotnie wysiedlenia do Niemiec. W 1947 roku wyjechała do Wrocławia, ale to miasto jej się nie podobało. W tym samym roku jej rodzice zostali wywiezieni z Wałbrzycha na teren późniejszej NRD. Przeprowadziła się ze swoją rodziną do Żelazowa k. Strzegomia, gdzie jej mąż pracował jako kierowca. Następnie przeprowadzili się do Książa k. Wałbrzycha. W 1958 roku przenieśli się po raz kolejny, tym razem do PGR w Czarnym Borze k. Kamiennej Góry. Od 1958 roku pracowała jako tkaczka w Kamiennej Górze. Urodziła trójkę dzieci; jej mąż umarł w 1987 roku, w wieku 61 lat. Od końca lat 70. do dziś jest zaangażowana w działalność Niemieckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego w Wałbrzychu.
© Všechna práva vycházejí z práv projektu: Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945
Příbeh pamětníka v rámci projektu Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945 (Maciej Melon)