Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.
Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)
Tu na dole była kuchnia wojskowa, to ja codziennie dla wszystkich obiad przyniosłam z tej kuchni
Urodziła się 1 sierpnia 1934 w Wałbrzychu
Do 1945 roku uczęszczała do niemieckiej szkoły powszechnej
W 1948 roku ojciec wymusił na dyrektorze przyjęcie córki do polskiej szkoły
W 1951 roku podjęła pracę w laboratorium
Nigdy nie zrzekła się obywatelstwa niemieckiego i nie przyjęła obywatelstwa polskiego
Mieszka w Wałbrzychu
Ewa Synowiec. Urodziła się 1 sierpnia 1934 w Wałbrzychu w rodzinie Waltera Okon (05.01.1904-luty 1951) i Fredy Okon z domu Sedenschnuhe (15.06.1906-ok. 1996). Freda Okon pochodziła z Halle w Saksonii, pracowała jako pierwsza ekspedientka w sklepie Poznała Waltera Okon, kiedy pracował w Halle podczas jednej z inwestycji Huty Karol na tamtym terenie.
W 1933 roku rodzice Ewy Synowiec zamieszkali w Wałbrzych, rodzinnym mieście Waltera Okona. Dziadek Ewy Synowiec, Josef Wilhelm Okon, był stolarzem modelowym w poszukiwaniu pracy dotarł do Świdnicy, gdzie poznał swoją żonę, Bertę Hampel. Później przeniósł się do Wałbrzycha, pracował w Hucie Karol. W Wałbrzychu urodzili się jego synowie, w tym Walter Okon, później konstruktor i pracownik biura projektów w Hucie Karol.
Ewa Synowiec rozpoczęła edukację w 1940 roku. Do 1945 roku uczęszczała do niemieckiej szkoły powszechnej. W 1948 roku ojciec wymusił na dyrektorze przyjęcie córki do polskiej szkoły. Wcześniej, między 1945 a 1948 rokiem Ewa Sosnowiec pobierała prywatne lekcje u niemieckiego nauczyciela, co w tamtych czasach było nielegalne.
W 1951 roku Ewa Sosnowiec podjęła pracę w laboratorium. Wyszła za mąż za Edmunda Synowca, pracownika Termet-u w Świebodzicach. W 1958 roku urodziła syna, Andrzeja.
Ewa Synowiec nigdy nie zrzekła się obywatelstwa niemieckiego i nie przyjęła obywatelstwa polskiego. W związku z tym po śmierci męża odebrano jej emeryturę (po trzydziestu latach przepracowanych w charakterze laborantki) i przyznano rentę po mężu. Przez to Ewa Synowiec czuje się traktowana jak osoba, która nigdy nie pracowała.
Ewa Synowiec mieszka w Wałbrzychu.
© Všechna práva vycházejí z práv projektu: Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945
Příbeh pamětníka v rámci projektu Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945 (Maciej Melon)