Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.

Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)

Wiktor Mostek (* 1929)

Nawet dyrektorka przychodziła do mamy i mówiła: Przestańcie rozmawiać w domu po polsku Po rosyjsku starajcie się mówić, bo dzieci nie umieją mówić nawet, nie to, że pisać i czytać

  • Urodził się 4 czerwca 1929 r. w Albertynie koło Słonimia

  • W czasie wojny ojciec i najstarsza siostra Wiktora Mostka zostali rozstrzelani przez Niemców

  • Wiktor Mostek musiał wcześnie przejąć obowiązki głowy rodziny

  • Po wojnie ukończył studia na Akademii Melioracyjnej

Wiktor Mostek urodził się 4 czerwca 1929 roku w Albertynie koło Słonimia, jako piąte dziecko Ignacego Mostka. Matka nosiła panieńskie nazwisko Buszko i była prawosławna, jednak po ślubie przeszła na katolicyzm. Ojciec Wiktor Mostka pochodził spod Częstochowy, a na Polesie zawędrował w poszukiwaniu pracy. Wiktor Mostek miał dwie starsze siostry i dwóch starszych braci. Rodzina Mostków okres przedwojenny i czas okupacji spędziła w Albertynie.

            Wojna odcisnęła swe fatalne piętno na rodzinie Mostków – ojciec i najstarsza siostra Wiktora Mostka zostali rozstrzelani przez Niemców, jeden z braci zmarł na skutek odniesionych ran, a drugi stracił nogę podczas pracy przymusowej na rzecz Niemców. Wiktor Mostek musiał wcześniej przejąć obowiązki głowy rodziny i pomagać matce i siostrze w gospodarstwie.

            Mimo obowiązków gospodarskich, Wiktor Mostek zdołał po wojnie zdać maturę i dostać się na studia. Ukończył Akademię Melioracji. Całe jego życie zawodowe było związane z zawodem inżyniera melioracji. Po licznych zmianach miejsca zatrudnienia, osiadł na stałe w Pińsku.

W latach 50. ożenił się z Leokadią z d. Siewruk, z którą miał jednego syna, Wiktora juniora. Jego żona umarła po długiej chorobie w 1999 roku. Wiktor Mostek obecnie nadal mieszka w Pińsku wraz z synem, synową i wnukami. Przebywa na emeryturze, ale aktywnie działa w środowisku polonijnym – przez dwie kadencje był przewodniczącym Związku Polaków w Pińsku, powołał również do istnienia Polską Macierz Szkolną w tym mieście.

W rodzinnym Albertynie nadal mieszka starsza siostra Wiktora Mostka.

 

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: Oral History Archive - Budapest

  • Příbeh pamětníka v rámci projektu Oral History Archive - Budapest (Maciej Melon)