Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.

Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)

Zpět na stránku pamětníka

Otton Tuszyński (* 1933)

Matka powiedziała: Słuchajcie, matematyka to jest tak samo po polsku, jak i po niemiecku

  • Urodził się w 1933 roku w Olsztynie (Allenstein)

  • Ojciec był majstrem budowlanym, w czasie wojny został wcielony do służby pomocniczej

  • Zaraz po wojnie musiał pracować, żeby pomóc matce

  • W czasie zasadniczej służby wojskowej trenował boks

  • W 1956 roku ożenił się w Polką pochodzącą z Wołynia

  • Ukończył kurs instruktorów boksu i odtąd pracował jako trener bokserski

  • Przez wiele lat pracował jako trener w klubie górniczym w Zabrzu

  • W 1980 powrócił do Olsztyna

Otto Tuszyński

 

Urodził się w 1933 roku w Olsztynie (Allenstein) w rodzinie niemieckiej, jako jedno z sześciorga dzieci. Ojciec był majstrem budowlanym, w czasie wojny został wcielony do służby pomocniczej. Matka, po nieudanej próbie ucieczki przed wejściem Rosjan, zdecydowała się zostać w Olsztynie. Zaraz po wojnie musiał pracować, żeby pomóc matce; jednocześnie uczył się polskiego w szkole wieczorowej. Ukończył Technikum Budowlane. W czasie zasadniczej służby wojskowej trafił do Garnizonowego Wojskowego Klubu Sportowego, gdzie trenował boks. W 1956 roku ożenił się w Polką pochodzącą z Wołynia.  Ukończył kurs instruktorów boksu i odtąd pracował jako trener bokserski w różnych klubach zakładowych, a także w reprezentacji Polski. Przez wiele lat pracował jako trener w klubie górniczym w Zabrzu. W 1980 powrócił do Olsztyna, odszedł ze sportu, był kierownikiem stolarni w Teatrze im. Jaracza. Ma córkę, która wyjechała na stałe do Niemiec.

 

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945

  • Příbeh pamětníka v rámci projektu Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945 (Maciej Melon)