Posługa z potrzeby chwili i serca
Tadeusz Rusnak, ksiądz katolicki, urodzony 15 lutego 1953 roku w Siedlęcinie, powiat jeleniogórski. Wychował się w rolniczej rodzinie. W latach licealnych czynnie uprawiał lekkoatletykę, głównie biegi. Po ukończeniu Technikum Mechanicznego w Jeleniej Górze udał się na studia do Wrocławia, na ówczesnej Akademii Rolniczej. W stolicy Dolnego Śląska uczęszczał do znanego duszpasterstwa akademickiego „Pod Czwórką“. Pod wpływem tamtejszego duszpasterza, ks. Aleksandra Zienkiewicza, postanowił wstąpić do Seminarium Duchownego we Wrocławiu. W 1980 roku, w sierpniu, przebywał na diakońskiej praktyce wakacyjnej w parafii św. Maurycego, położonej w śródmieściu Wrocławia. Z potrzeby chwili zdecydował się przyjechać na Mszę Świętą celebrowaną w Zajezdni Grabiszyńskiej. Uczestniczył także w innych Mszach w tych dniach, np. w Pafawagu. Rok później przyjął święcenia kapłańskiej i został skierowany do Jeleniej Góry, do parafii św. Wojciecha. Tam też współdziałał z Solidarnością Jeleniogórską i lokalną opozycją. Organizował Mszę za ojczyznę, dystrybuował bibułę, samizdaty oraz przyczynił się do powstania podziemnego „Teatru 44“. W 1986 roku przeszedł do Wrocławia, do parafii św. Maksymiliana. Później posługiwał na wrocławskim Ołtaszynie, Strzelcach koło Namysłowa, kościele Uniwersyteckim we Wrocławiu oraz w Żernikach Wrocławskich, gdzie znajduje się do dziś.