Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.

Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)

Zpět na stránku pamětníka

Władysław Karol (* 1926)

Po wojnie nie było żadnego porządku

  • ur. 28 stycznia 1926 w Łuniach koło Słobódki

  • przed wojną skończył sześć klas polskiej szkoły

  • w 1944 roku został zmobilizowany i wywieziony w głąb Rosji

  • dostał się do II Armii Wojska Polskiego

  • koniec wojny zastał go w Pradze

  • po zakończeniu służby wojskowej w 1947 roku  wrócił w rodzinne strony

  • w 1948 roku został wysłany do wyrębu lasu w Karelii

  • od roku 1949 pracował w kołchozie jako brygadier, a następnie jako buchalter.

  • był też mechanikiem w suszarni ziemniaków oraz kierowcą

  • przez 10 lat pracował w szkole, w Słobódce, jako nauczyciel pracy

  • później jako dezynfektor w szpitalu psychiatrycznym

  • ożenił się w 1952 roku

  • obecnie mieszka w Słobódce

Ur. 28 stycznia 1926 w Łuniach koło Słobódki, na Brasławszczyźnie. Rodzice mieli pięciohektarowe gospodarstwo. Przed wojną  Władysław Karol skończył sześć klas polskiej szkoły, po wojnie chodził do szkoły wieczorowej. Po drugim wkroczeniu Sowietów - w 1944 roku - został zmobilizowany i wywieziony w głąb Rosji. Dostał się do II Armii Wojska Polskiego. Brał udział w forsowaniu Nysy. Koniec wojny zastał go w Pradze. Ponad rok walczył z Ukraińcami z UPA, w okolicach Sieniawy i Malawy. Następnie uczył się w Krakowie w szkole kierowców samochodowych. Po zakończeniu służby wojskowej w 1947 roku  wrócił w rodzinne strony. W roku 1948 został wysłany do wyrębu lasu w Karelii. Od roku 1949 pracował w kołchozie jako brygadier, a następnie jako buchalter. Był też mechanikiem w suszarni ziemniaków oraz kierowcą. Przez 10 lat pracował w szkole, w Słobódce, jako nauczyciel pracy. Później jako dezynfektor w szpitalu psychiatrycznym. Ożenił się w 1952 roku, ślub kościelny brał na Łotwie. Obecnie mieszka w Słobódce.

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: 1945 - konec války. Návraty domů, odchody z domova.

  • Příbeh pamětníka v rámci projektu 1945 - konec války. Návraty domů, odchody z domova. (Lenka Kopřivová)